BİR MESLEĞİN ÇIRAĞI YOKSA O MESLEK ÖLÜR! Türkiye Cumhuriyeti, 90’lı yılların sonuna kadar tarımda kendi kendisine yeten 7 ülkeden biri diye konuşulurdu… Nüfusunun yarısına yakını köylerdeydi. Yani çalışan, üreten insanlarımız vardı. Yüzlerce fabrikaları vardı. Tarıma önem veriliyordu. Konya’mıza “Buğday ambarı” diyorduk! Dışa bağımlılığımız daha azdı. “Yerli Malı Haftası” ile her yıl bu konunun önemine dikkat çekerdik. “İmece” kültürümüz vardı.

 

ÇIRAKLIKTAN USTALIĞA GİDEN

GELENEKSEL YOL VARDI

 

Aynı şekilde o yıllarda zanaatkarlar çoktu. Çıraklıkla başlayan serüven yılların tecrübesiyle ustalığa dönüşürdü. Yani çıraklıktan, ustalığa giden geleneksel bir yol vardı. Çırağın ustasına hürmet ettiği, saygı gösterdiği yıllar vardı. Şimdi çırak bulunamıyor. Dolayısıyla ustaların devamlılığı çırakların varlığıyla olacak.

40 yıllık ahşap ustası 82 yaşındaki Asım Dişli Hopa’da bu mesleği yaşatmaya çalışıyor. Kendisi aslında elektrik ustası. Ama aynı zamanda ahşap işlerine olan merakı onu tanınan ahşap ustası yapmış. Asım Usta’nın atölyesini yeğeni Ulvi Sinan Dişli, TOBB Kadın Kurulu Başkanı Hatice Nur Ersöz, AFGAD Başkan Yardımcısı Sami Özçelik ziyaret etti.

Asım Usta, çalışmayı ibadet olarak kabul etmiş insanlarımızdan biri... Üzüntüsü, ahşap işlerini yapacak yeni nesil, yani çırak bulamamak. Madem Asım Usta’nın atölyesine geldik, o zaman biz susalım, söz ustanın olsun;

 

BU MESLEĞE SAHİP İYİ BİR USTANIN

İŞİ BAŞINDAN AŞKIN OLUR YETİŞEMEZ

 

“Adım Asım Dişli.. 1938 yılında Hopa’da doğdum. Elektrik teknisyeni olarak çalıştım. O işten emekli oldum. Ama ahşap işlerine karşı merakım olduğu için 40 yıl önce bu atölyeyi açtım. Burada olmayan makine yok. Hepsini kendim kurdum. Bu atölyenin adı alınteridir. Bütün makineler Hepsi tıkır tıkır çalışır. Ahşap işlerinde yapmayacağım iş yok. Kapı, pencere lambri, tahta, maket evler, askılıklar… Aklınıza ne gelirse. Ama artık yaşlandım. 82 yaşındayım. Bu iş, bu sanat ekmek yedirir. Bu işi öğrenen iş aramaz, iş başından aşar, yetiştiremez. Yeter ki iyi usta olsun...

 

BU İŞİ ÖĞRENMEK İSTEYEN YENİ NESİL YOK!

BU DA BENİ GERÇEKTEN DERİNDEN ÜZÜYOR

 

Ama ne yazık ki işsizliğin bu kadar yüksek olduğu ülkemizde ben bir çırak bulamadım. Hiçbir ana babayı çocuğunu alıp, ben çocuğumun iş sahibi, meslek sahibi olmasını istiyorum. Bu çocuğu sizin yanınıza çırak vermek istiyorum. İşi öğrensin” diyeni görmedim. Tabii bu beni üzmüştür. Kendim için değil, ülkem için, üzmüştür. Çalışmayan, üretmeyen bir nesil, bir toplum yok olmaya mahkûmdur. Yaşlısı, genci, kadını erkeği kendi imkânları ölçüsünde üretmeli. Ama ne yazık ki gençlerimiz üretim alanlarında çok az bulunuyor. Ve gençlik enerjisi boşa gidiyor. Gençlerimizle övünmeliyiz. Genç nüfusa sahip olduğumuz için sevinmeliyiz. Ama bu gençleri üretime yönlendiremezsek, çalışmayı alışkanlık haline getiremezsek çok yazık olur.

 

KORONAVİRÜS İLE DÖNÜŞLERİN

OLACAĞINI DÜŞÜNÜYORUM!

Şimdi  koronavirüs çıktı. İnsanlar memlekete dönmek istiyorlar. Dönüş memlekete, toprağımıza, hayvancılığımıza, zanaatımıza olsun. Milyonlarca üniversite mezunu iş bulamıyor. Bir yandan da çay toplamaya adam bulamıyoruz. Burada enteresan bir durum var. Şimdi yeniden düşünmenin. Nerede yanlış yapıyoruz, sorusunun sorulmasının tam zamanı.

 

İYİ BİR USTA OLMANIN SIRRI;

─ÖNCE MESLEĞİNİ SEVECEKSİN!

 

Zanaat işinin en önemli özelliği, hangi mesleği yapacaksan onu seveceksin. Ahşap işini yapanlar bir kere ahşabın kokusunu, talaşını, atölyenin makinalarını, ürettiği işi sevmeli, mesleğine saygı duymalıdır. Zorlama ile hiçbir işi yapmazsınız. Bizim işimiz kolay değildir. Zordur. Bu zorluğu mesleği sevmekle kolaylaştırıyoruz. 82 yaşında bir büyüğünüz olarak şunu söyleyip bitirmek istiyorum. Çalışmak, üretmek de bir ibadettir. Hiçbir şey gökten zembille gelmez. Yüce yaradan “Çalış kulum vereyim” demiş. Çalışanın kim olduğu önemli değil. Çalışan herkes kazanır. Çalışmayan demir ise paslanır.” dedi.

Ahşap ustası Asım Dişli’yi ziyaret eden Artvin TOBB Kadın Kurulu Başkanı Hatice Nur Ersöz; “Asım Dişli ustamızı dinleyince gerçekten hepimizin bir şeyler yapması gerektiğine bir kere daha şahit oldum. Evet, çok değerli ustalarımız var. Ama bu ustalarımızın mesleğini yaşatacak yeni nesil yok! Bir milyonu aşan üniversite mezunu boş ve işsiz. Bunalıma girip intihar eden gençlerimize çok üzülüyorum. Diğer yandan böylesine önemli bir mesleğin de yok olmasın üzülüyorum.

 

“ULVİ SİNAN DİŞLİ’YE TEŞEKKÜR EDİYORUM.”

 

Ulvi Sinan Dişli’nin Hopa’ya, Artvin’e getirdiği projeler, çalışmalar bizleri umutlandırıyor. Buraya da onun sayesinde geldik. Meslek liselerine daha çok önem vermemiz gerekiyor. Bu bağlamda Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Artvin’de Artvin Endüstri Meslek Lisesi, yani Sanat Okulu’na büyük katkı sunuyor. Öğrenci yurdunu yaptı.

Bundan dolayı Rıfat Hisarcıklıoğlu’na teşekkür ediyoruz. Meslek kazandıracak sanat okulları artırılmalı. Aynı şekilde sanayi sitesi de eleman bulamamaktan şikayet ediyor. Hem sürekli artan bir işsizlik rakamı var, hem de çalıştıracak eleman bulamayan işverenler!.. Bir yerde yanlış var demektir. Bu yanlış bulunmalı ve çözülmelidir. Asım amca bize çok önemli mesajlar verdi. Bu mesajları biz ilgili kurumlara ileteceğiz.” dedi.

 

Ulvi Sinan Dişli de amcasının çalışkanlığının örnek alınması gerektiğine vurgu yaptı.

Dişli;”Asım Amca’m, 40 yıldır bu atölyede sabahın erken saatlerinden akşama kadar çalışan bir insan. Mesai kavramı burada yoktur. Burada yaptığın işin verdiği mutluluk var. Bir şey üretmenin, alın terinin mutluluğu var. Amcam 82 yaşında olmasına rağmen atölyesine gelir, makinelerini kontrol eder. Her şey tıkır tıkır çalışıyor.

Benim de hayata geçirmek istediğim projelerim var. İlk adımlarını attık. Çalışmalar devam ediyor.” açıklamasında bulundu.